| Naam | Geboorteplaats | Geboortedatum | Overleden | Datum overlijden | Leeftijd | |||||
| Elsa Louise van Gool | Voorburg | 7-2-1913 | Auschwitz | 6-3-1944 | 31 |
Elsa Louise van Gool kwam uit een communistisch/socialistisch nest. Zij was een jongere zus van de markante en kleurrijke Voorburgse fotograaf, bohemien en jazzliefhebber Wouter van Gool. Daarnaast had zij nog een broer, Otto, en een zus, Claartje. Haar moeder, Julia Mathilde Hess, was Joods, maar haar vader, Andries Johannes Jacobus van Gool, niet. Elsa was een intelligente, eigenzinnige en creatieve vrouw die veel las en goed kon pianospelen. Zij werd assistente bij de Openbare Leeszaal in Den Haag en woonde tijdens de oorlog aan het Stuyvesantplein 6 in Den Haag.
Nagenoeg alle gezinsleden waren actief tegen de bezetter. Broer Otto hielp bijvoorbeeld met het verspreiden van de Waarheid. Hij wordt gearresteerd en komt in verschillende concentratiekampen terecht, maar overleeft uiteindelijk de oorlog. Moeder Julia verborg wapens in het schuurtje in de achtertuin.
Elsa zelf laat als lid van de verzetsorganisatie Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (LO) mensen in haar huis onderduiken en verricht hand- en spandiensten voor het verzet.
Zo verbergt zij een Joodse onderduikster in haar woning. Terwijl Elsa zelf niet thuis is, gaat haar onderduikster naar het toilet en trekt door. De buren, die weten dat ze op dat moment niet thuis kan zijn, verraden haar hierdoor. De onderduikster weet gelukkig te ontkomen maar als Elsa op 17 juli 1943 thuiskomt, wacht de politie haar daar al op. Ze wordt gearresteerd wegens ‘anti-Duitsche gezindheid’ en huisvesting van een joodse onderduikster. Ze wordt bestempeld als politieke gevangene en kreeg daarom een ‘P’(politieke gevangene) in haar papieren. Een website meldt dat ze in de val is gelokt door een provocateur die haar verleidde om berichten weg te brengen. Op grond daarvan is zij veroordeeld en wordt naar Scheveningen (Oranjehotel, cel 385) gebracht. Na een verblijf van ruim een maand in Scheveningen is zij op 19 augustus 1943 naar Kamp Vught overgebracht.
In brieven aan haar familie valt haar positieve en optimistische toon op. Ze maakt in Vught een paar goede vriendinnen die in een vergelijkbare situatie zitten en ze doet er zelfs een vriend op. Vanuit Vught wordt ze tewerkgesteld in Den Bosch in een rubberfabriek, waarschijnlijk om gasmaskers te maken. ’s Nachts werken en overdag slapen. Het eten in Den Bosch vindt zij beter dan in Vught. Een paar vriendinnen zijn dan al uit Vught ontslagen en ook Elsa verwachtte weer snel thuis te zijn. Dat is niet gebeurd.
Na ruim een half jaar in Kamp Vught ontdekt de leiding van het kamp dat Elsa een Joodse moeder heeft, reden om haar door te sturen naar Westerbork. Het ging om een klein transport van 14 personen dat op 2 maart 1944 kamp Westerbork binnenkwam. De slachtoffers kwamen uit kamp Vught en uit een Amsterdamse gevangenis. Na slechts één dag in Westerbork te hebben doorgebracht is Elsa op transport gegaan naar Auschwitz. Daar is zij (waarschijnlijk) op 6 maart 1944 vergast.
(met dank aan Dodenboekbezuidenhout.nl)
