Historische Vereniging Voorburg

Bernard en Sientje Rozenthal komen beide uit grote gezinnen: Bernard had minstens vijf broers en Sientje had 9 broers en zussen, en een halfzus. Het echtpaar is in januari 1915 getrouwd in Coevorden. Daarbij wordt Bernard vermeld als koopman. Sientje was eerder in 1903 al in Hardenberg gehuwd met de handelsreiziger Jacob de Leeuw. Na diens overlijden in 1913 hertrouwde zij op haar 40e met de 50-jarige Bernard Rozenthal.

In 1922 vestigde het echtpaar zich in Rijswijk, Geestbrugweg 47. Tien jaar later, in 1932 trokken zij naar Voorburg, Agrippinastraat 6. Ook hier woonden zij tien jaar, tot hun huis in oktober 1942 door de Duitsers in beslag werd genomen en werd verkocht door de ANBO (Algemeen Nederlandse Beheer van Onroerende Goederen) die zich bezighield met de verkoop van geroofde Joodse panden.

Beroofd van hun huis vond het bejaarde echtpaar eind november 1942 een onderkomen in Wassenaar, Raadhuislaan 4. Op dit adres bevond zich destijds het herstellingsoord “Huize Klimop”, waar voornamelijk Joodse ouderen verbleven.

Na korte tijd zijn Bernard en Sientje – met verzorgenden van “Huize Klimop” en (een deel van) de bewoners  – vervolgens naar Amsterdam verhuisd, Muiderschans 74. Hier was een gelegenheidsrusthuis gevestigd, dat werd geleid door de Joodse directrice van het Wassenaarse “Klimop”.

Muiderschans was van augustus 1942 tot mei 1945de benaming van de Sarphatistraat in Amsterdam. Straatnamen die verwezen naar Joden of naar in leven zijnde leden van het Koninklijk Huis waren destijds verboden en dienden hernoemd te worden.

Op 15 mei 1943 kwam het echtpaar aan in Westerbork. Zij gaven aan dat hun laatste woonadres in Amsterdam was, Muiderschans 74.

Na een verblijf van drie dagen in Westerbork zijn de echtelieden op transport gesteld naar Sobibor, waar ze direct zijn vergast.

De overlijdensakte van het echtpaar Rozenthal-Bromet ligt in het gemeentearchief Wassenaar. De datum van het overlijden in Sobibor is pas in april 1949 in die gemeente  ontvangen.