| Naam | Geboorteplaats | Geboortedatum | Overleden | Datum overlijden | Leeftijd | |||||
| Leonard van Biene | Rotterdam | 13-12-1875 | Sobibór | 2-4-1943 | 67 | |||||
| Florence van Biene-de Sterke | Rotterdam | 20-04-1875 | Sobibór | 2-4-1943 | 67 |
De familie van Biene is een van oorsprong Rotterdamse familie van handelaren. Leonard heeft zich als telg van deze familie al in 1928 na het huwelijk van zijn zoon Marinus (1901-1943) in Voorburg gevestigd. De eerste drie jaren woonde hij met zijn vrouw Florence de Sterke en hun dochter Eveline (1904-1943) op Oosteinde 223. Als beroep wordt vermeld: directeur van een Handelsvereniging
Dat Leonard van Biene niet onbemiddeld was, blijkt onder andere uit het feit dat hij verschillende panden bezat, die in de oorlog door de bezetter zijn onteigend:
in Voorburg betrof het Oosteinde nr. 223 en nr. 225, Buitenruststraat nr. 27;
in Rotterdam: Paradijslaan nr. 64, Mathenesserstraat 152/154, Willem Beukelszoonstraat 37, Klein-Coolstraat nr. 4.
Van het woonhuis aan de Groen van Prinstererlaan 31 is niet bekend of het ook is onteigend.
Naast de genoemde panden bezat Leonard van Biene ook waardepapieren en waardevolle voorwerpen die ingeleverd moesten worden bij de ‘roofbank’ Lippmann-Rosenthal & Co.
Op 21 januari 1943 is het bejaarde echtpaar Van Biene ingeschreven in de gemeente Den Haag en is verhuisd naar het adres Geest nr. 69 Den Haag. Administratief gezien was dit het laatste adres van de Van Biene’s. In Westerbork hebben zij dit ook als laatste woonadres opgegeven.
Het adres Geest 69 Den Haag herbergt een rusthuis voor ouden van dagen, geen plek die je als 67-jarige ondernemende familie kiest om de rest van leven te slijten.
Het Joodsche Weekblad, 4 september 1942
Uit de registratiekaart van de Joodse Raad blijkt dat Leonard en zijn vrouw Florence van Biene-de Sterke nog geen maand later, op 19 februari 1943, zijn gearriveerd in Westerbork en daar ondergebracht werden in woonbarak 68.
De kaart meldt verder dat het echtpaar in februari en maart 1943 herhaaldelijk verzoekt om levensmiddelen – geen pakketten van de Joodse Raad (sic!) - toegezonden te krijgen. Dat verzoek moet verstuurd worden naar hun zoon Marinus in Rotterdam. Ook verzoeken ze hem om papieren te sturen die geschikt zijn om een verzoek in te dienen. Waar dat verzoek toe moet dienen, wordt helaas niet duidelijk.
Op 30 maart 1943 wordt het echtpaar Van Biene in Westerbork op transport gezet naar Sobibór, waar beiden op 2 april 1943 worden vergast.
Dochter Evelina van Esso-van Biene was vier weken eerder al met haar man Benjamin van Esso en hun twee kinderen Kitty (10) en Leonard (6) gedeporteerd vanuit Amsterdam. Zoon Marinus werd op 22 april 1943 met zijn vrouw Alida van Biene-Fles vanuit Rotterdam (Loods 24) met de trein naar Vught getransporteerd, en een maand later naar Westerbork. Voor hen begon de laatste reis, naar Sobibór, op 29 juni 1943. Niemand van de kinderen, schoon- en kleinkinderen van Leonard en Florence heeft de oorlog overleefd.
Leonard van Biene
Florence vann Biene-de Sterke Bron: NRK Oorlogsarchief Collectie Persoonsbewijzen (2030)
