Historische Vereniging Voorburg

Michiel Hildesheim is in Amsterdam geboren als zoon van de uit Groningen afkomstige echtelieden Jacob en Rachel Hildesheim-van Dam. In 1939 trouwde Michiel met de Arnhemse Juliette Winter, net als hij geboren in 1913. 
Op 19-jarige leeftijd werd hij met zijn gewicht van 60 kg. ‘voorgoed ongeschikt’ verklaard voor militaire dienst. Hij was toen tweedejaarsstudent in Wageningen, waar hij voor landbouwingenieur studeerde. Eerder had hij het diploma voor de 5-jarige HBS-B behaald.

Aan het begin van de oorlog werkte Michiel als landbouwingenieur. In die hoedanigheid is hij ook door de Joodse Raad aangesteld bij de ‘Joodse Centrale voor beroepsopleiding’. Daarom had hij een ‘Sperre’, een (voorlopige) vrijstelling van deportatie. Dat die Sperre slechts een tijdelijke vrijstelling gaf, blijkt uit het feit dat hij op 22 april 1943 samen met zijn vrouw Juliette naar Kamp Vught is gebracht waar zij beiden voor Philips moesten werken. 

Bijna een jaar later, op 21 maart 1944 werd Michiel naar Westerbork overgebracht, maar Philips heeft kans gezien hem, met 90 andere werknemers, weer terug te halen naar Vught. 
Ruim twee maanden daarna, in de nacht van 2 op 3 juni 1944, is hij alsnog met alle Philips-werkers in veewagons via Westerbork naar Auschwitz gedeporteerd. Met dit transport werden de laatste Joden uit Vught naar Auschwitz gebracht, bijna 400 vrouwen, bijna 100 mannen, en 17 kinderen. 
Vanwege de maximale bezetting van de gasovens op dat moment werd het hele transport gespaard van de gaskamers, maar in plaats daarvan werden de gevangenen – vrijwel allen Philips-tewerkgestelden  –  ingezet in de oorlogsindustrie. 

Na een jaar dwangarbeid is Michiel omgekomen in het ‘Extern Kommando Dörnhau’, een werkkamp bij het concentratiekamp Gross-Rosen. De omstandigheden waren daar erbarmelijk. Veel zieken brachten er hun laatste dagen door, wachtend op een genadeschot, dat niet kwam. Volgens ooggetuigen is Michiel er begin mei 1945 bezweken wegens uitputting. Hij is 32 jaar geworden. 
De meeste gedeporteerden die begin juni 1944 van Vught naar Auschwitz zijn vervoerd, zijn niet direct vergast, maar werden tewerkgesteld in de oorlogsindustrie. 

Zijn weduwe Juliette heeft de oorlog overleefd. Ook zij maakte deel uit van het transport in de nacht van 2 op 3 juni 1944 van Vught naar Auschwitz. Omdat ook zij in Vught voor Philips had gewerkt, werd zij in Auschwitz uitgekozen om in Reichenbach voor Telefunken te werken. Hier heeft zij met de Philips-groep gewerkt tot halverwege februari 1945, omdat de Telefunken-fabriek toen werd gebombardeerd. Vanwege de onherstelbare schade aan de fabriek moest iedereen weg. Een barre tocht door Polen en Duitsland begon, opgejaagd door de naderende Russen, Engelsen en Amerikanen.  Uiteindelijk kon de Philipsgroep in het noorden van Duitsland door het Zweedse Rode Kruis worden overgenomen en worden bevrijd.
Juliette hertrouwde in 1947. Zij overleed in 1986, 73 jaar oud.