Historische Vereniging Voorburg

Isaac Jacobson was werktuigbouwkundig ingenieur, opgeleid in Delft. In 1905 trouwde hij met Helena Cappel. Het echtpaar kreeg twee zoons, beiden geboren in Nederlands Indië. Helena Cappel overleed in 1925. Isaac bleef achter met twee kinderen van 15 en 17 jaar oud. Na een klein jaar weduwnaarschap hertrouwde Isaac op 49-jarige leeftijd in Rotterdam met de 22-jarige Susanna Pool. Uit dit huwelijk is vijf jaar later Philine Jacobson geboren.

Susanna Pool was een dochter van Philippus Pool en Rachel Anna Cappel, zus van zijn overleden vrouw Helena Cappel. Nichtje Susanna trouwde dus met haar oom Isaac. 

Een derde zus van Helena en Rachel Cappel was Mietje Pool-Cappel. Zij woonde ook in Voorburg, Koningin Wilhelminalaan 144.[1]  Zij was weduwe van haar tweede man Philippus Pool, de vader van Susanna Jacobson-Pool en grootvader van Philine Jacobson. 

In elkaar verstrengelde familierelaties, mede ten gevolge van vroege overlijdens van partners: Rachel Anna Cappel overleed op 39-jarige leeftijd, Helena Cappel is 49 jaar geworden, de eerste echtgenoot van Mietje Cappel werd slechts 32 jaar, haar tweede echtgenoot, Philippus overleed in 1928 op zijn 58e jaar.

De familie Jacobson was bevriend met de familie Hertz, Laan van Leeuwesteyn 22, nog geen kilometer van hun huis. Beide gezinnen hadden dochters van dezelfde leeftijd. Beide gezinnen zijn op 24 november 1942 in Westerbork aangekomen. Op de kaarten van de Joodsche Raad wordt als adres van de familie Hertz zelfs het adres van de familie Jacobson genoemd, Dr. Beguinlaan 14. 
Een toenmalige buurman van de familie Jacobson heeft in 1942 enkele brieven gestuurd aan zijn familie waarin hij over de deportaties bericht. 

13 december 1942

Begin deze week kregen we bericht van de familie Jacobson. Ze waren toen met de familie Hertz in kamp Westerbork. Eerst waren ze een week in een tehuis van den Joodschen Raad in Den Haag geweest. Naar omstandigheden ging het hun goed, maar ze vroegen om levensmiddelen. We hebben ze direct het een en ander gestuurd. In Westerbork schijnen sommigen heel lang te blijven en andere families gaan direct door. Naar ik hoor worden steeds dezelfde barakken weer leeggehaald en daar komen de nieuwelingen natuurlijk telkens weer in. We zullen het beste maar hopen.

29 december 1942

De familie Hertz is nog steeds in Westerbork. Mijnheer Hertz ligt daar in ’t ziekenhuis en daarom schijnen ze zo lang te blijven. De familie Jacobson is er maar een paar dagen geweest. Ze zijn bijna direct verder getransporteerd naar ’t Oosten. Verder komen er geen berichten meer.

(Bron: Communityjoodsmonument.nl)

Al op 4 december 1942 is het gezin op transport gesteld naar Auschwitz, waar ze na aankomst direct zijn vergast.
 

-----
[1] Zie aldaar