| Naam | Geboorteplaats | Geboortedatum | Overleden | Datum overlijden | Leeftijd | |||||
| Andries Samson van Daelen |
Vlaardingen | 14-4-1891 | Sobibor | 13-3-1943 | 51 | |||||
| Minka van Daelen- Coltof |
Maassluis | 10-1-1893 | Sobibor | 13-3-1943 | 50 | |||||
| Louis Jean Simon van Daelen |
Rotterdam | 27-4-1933 | Sobibor | 13-3-1943 | 9 |
De Van Daelen’s richtten diverse bedrijven op in de olie- en vet-industrie in Rotterdam.
De olie- en vethandel begon in 1893 toen de vader van Andries Samsom, Simon van Daelen, samen met zijn neef Simon van Wessel de firma Van Daelen & Van Wessel oprichtte. Een van hun belangrijkste oliemerken was White Star. Ook produceerden ze een schoenencrème onder het merk ‘DeeWee’, met verwijzing naar de namen van de oprichters.
De vier zonen van Simon van Daelen, te weten Hendrik, Isidoor, Andries Samson (André genoemd) en Leonardus werden opgenomen in het bedrijf.
André behaalde zijn Diploma Mercurius aan de Handelsschool te Rotterdam en begon in het bedrijf van zijn vader als kantoorbediende.
In 1928 begon hij wegens een verschil van mening voor zichzelf en voerde als handelsmerk Andaco. Hij bracht ook een product op de markt onder de naam Minkaline, verwijzend naar de voornaam van zijn vrouw Minka (roepnaam Mien) Coltof, waarmee hij in 1916 op bijna 25-jarige leeftijd was getrouwd.
André en Mien kregen in 1933 een zoon Louis, die ze Louki noemden (foto 1935).
Binnen de Joodse gemeenschap in Rotterdam vervulde André verschillende maatschappelijke functies. Zo was hij o.a. Regent penningmeester van het Gesticht voor Israëlitische Oude Lieden en Zieken, Penningmeester van het Israëlitisch Weeshuis en Lid van het Nederlands Israëlitisch Armbestuur. Ook maakte André deel uit van de Kerkeraad van de Nederlands Israëlitische Gemeente. Deze functie had hij nog toen hij in juni 1942 in Voorburg woonde.
Op 9 oktober 1942 zijn André, Mien en hun 9-jarige zoontje Louki in Westerbork aangekomen. Uit de getuigenis van een nicht van André, die Westerbork en de oorlog overleefde, blijkt dat zij in de schoenreparatieafdeling van het kamp een poster van schoenencrème ‘DeeWee’ ontdekte. Een pijnlijk beeld van herkenning en een wrange herinnering aan een familietak waarvan zij als enige overleefde.
Na zeven maanden Westerbork is het gezin Van Daelen op 10 mei 1943 op transport gesteld naar Sobibor, waar het hele gezin op 13 maart 1943 is vermoord.
