| Naam | Geboorteplaats | Geboortedatum | Overleden | Datum overlijden | Leeftijd | |||||
| Max Mozes Tobias Levisson | Den Haag | 13-07-1892 | Auschwitz | 1-8-1942 | 50 |
Volgens zijn geboorteakte luiden zijn voornamen Mozes Tobias. Daar zal later de roepnaam Max aan zijn toegevoegd.
Max Levisson kwam uit een familie van fabrikanten en kooplieden. Zelf was hij een leerhandelaar, alleenstaand. Max was de tweede uit een gezin van vijf kinderen. Zijn oudste zus Estella is rond haar 20e naar Israël geëmigreerd, maar is op 26-jarige leeftijd bij het werken met patiënten aan typhus overleden. Een jongere broer Salomon is twee maanden na Max in Mauthausen omgekomen. Zijn twee jongste zussen hebben de oorlog overleefd.
Max woonde de laatste jaren van zijn leven in Voorburg in bij zijn jongste zus Nora en haar echtgenoot Joseph van Ments, die volgens het Adresboek 1938/1939 procuratiehouder was.
Het echtpaar Van Ments-Levisson had twee kinderen, Max (jr.) en Estella. Zowel het echtpaar als de kinderen hebben de oorlog overleefd.
Een oudere broer van Joseph, Benedictus van Ments (1876-1943), werkte als penningmeester bij het Israëlitische Oude mannen- en vrouwenhuis te Den Haag. Deze Benedictus is in Kamp Westerbork omgekomen.
Max is slechts korte tijd in Westerbork geweest. Op 24 juni 1942 – vroeg in de periode van Jodentransporten – is hij door de Sicherheidspolizei gearresteerd en in Kamp Amersfoort gevangen gezet. Van daaruit is hij op 16 juli 1942 met 308 andere ‘Amersfoorters’ via Westerbork naar Auschwitz gedeporteerd. Eén dag eerder was het eerste transport vanuit kamp Westerbork vertrokken. Het transport van Max kwam op 17 juli 1942 in Auschwitz aan. Op de transportlijst wordt zijn beroep aangegeven als schoenmaker.
Opvallend is dat zijn Joodse Raad kaart als overlijdensdatum 27/28 juli 1942 noemt, terwijl de overlijdensakte 1 augustus 1942 vermeldt